De Bron

Op vakantie in een Zwitserse berg/boshut was er een Bron met water. Het lag aan het weer of en hoe hard deze stroomt. Bij De Bron staan, geeft je levenslessen. Je hebt tijd om te voelen, te denken en te overdenken. Dat gebeurt gewoon als je met je fles onder De Bron staat te wachten tot deze vol is.

Ik heb uren bij De Bron gestaan omdat er op dat moment wel water uit De Bron kwam, maar heel zachtjes. En we hebben wat een liters aan water nodig om te leven. Drinken, thee maken, groente schoonmaken, groente koken, handen wassen, een keertje douchen. In en met de natuur leven maakt je dorstig en doet je verlangen naar water. We kunnen niet zonder water.

De Bron geeft leven. Water is kostbaar. De Bron is van levensbelang. Je weet dat De Bron er is en dat deze stroomt. Dat geeft rust. Soms, hoorde je vanaf de leefplaats een gekletter en dan rende je juichend en al schreeuwend naar De Bron toe want het water stroomt heel hard en vulde je snel je flessen. Je hartje springt dan op, het is namelijk niet altijd deze volheid en dus bijzonder.

Het water uit De Bron hebben we vergeleken met het water dat wij hadden meegenomen. Het water uit De Bron is zuiver, helder, zachter om te drinken en echt lekkerder van smaak. Het was perfect. De natuur is perfect. Wat uit De Bron komt is perfect.

Zonder De Bron kan je niet leven. Tijd nemen om bij De Bron je water halen geeft je innerlijke rust en ruimte. Je komt dichter bij jezelf. Het is een bewustwordingsmoment. Soms is De Bron overvloedig en dat maakt je zo blij op dat moment en heb je daarna ruimte om andere dingen te doen zoals hout sprokkelen, bij het vuur zitten, marshmallows in het vuur doen, enz.. Andere keer stroomt de bron zachtjes en neem je de tijd om te vullen. Meer of minder, net wat nodig is op dat moment.

De Bron stroomt altijd, je kunt altijd even naar De Bron lopen.